De kringloop van geven en ontvangen

Zoals jullie waarschijnlijk wel weten ben ik een enthousiast consuminderaar. Enthousiast, niet fanatiek. Daar zit een groot verschil tussen. Sommige mensen zijn hele fanatieke consuminderaars. Vroeger noemden zij zichzelf bijvoorbeeld de Vrekken. Op alles, maar dan ook alles moet door hen bespaard worden. Theezakjes gebruik je voor minstens drie koppen thee en die thee drink je desnoods lauw en bitter op; anders is het zonde. Boterhamzakjes worden na gebruik uitgespoeld en aan de waslijn te drogen gehangen (echt waar, deed een oma van een voormalig vriendje van me!), elke week bedenken ze minstens een keer of ze nog ergens de benen onder de tafel kunnen steken om een avondmaaltijd uit te sparen en het ergste.. er kan geen cadeautje af. Tenminste, je hoeft voor je verjaardag geen leuk, persoonlijk cadeautje te verwachten, want ze kopen alleen algemene cadeautjes voor minder dan een Euro voor in de cadeautjesla. Als jij dan jarig bent vissen ze iets uit de la, stoffen het af, pakken het in in een al drie keer gebruikt papiertje en presenteren het alsof je zojuist de hoofdprijs hebt gewonnen. Eenmaal uitgepakt, kun je wachten op de vraag: "Doe je straks nog iets met het papier? Anders neem ik het weer mee..." Ieder zijn hobby, maar voor mij echt een brug te ver.

Niet dat je je verplicht moet voelen om mij dure cadeautjes te geven. In tegendeel! Maar ik houd gewoon van cadeautjes waar over nagedacht is. Ik houd van een persoonlijke touch, van inzet en van creativiteit. Denk bijvoorbeeld aan een bosje van mijn lievelingsbloemen in mij lievelingskleur (nee, die ga ik nu niet delen, dan wordt het wel erg makkelijk). Een goed tijdschrift, mijn lievelingssnoep of iets zelf gebakken in de keuken doet het ook altijd goed. Allemaal cadeautjes van onder de vijf Euro waar je mij blij mee maakt.

Maar even terug op het consuminderen. Het leukste vind ik nog wel de kringloop van geven en ontvangen. Helaas hebben heel veel mensen hier moeite mee. Geven, dat lukt nog wel. Als ze horen dat een land in nood is, maken ze bijvoorbeeld wat over op giro 555. En dat is natuurlijk heel fijn. Als een student op kamers gaat, is bijna iedereen wel bereid afstand te doen van wat oud servies of linnengoed. Ontvangen daarentegen is veel en veel moeilijker. Je wordt al snel verlegen als iemand je iets aanbiedt, vooral als er geen aanleiding voor is. Of je krijgt het gevoel dat je iets terug moet doen, terwijl dat natuurlijk helemaal niet hoeft.

Gisteren kwam ik bij mijn vriendin op de thee. Ik had een stapel tijdschriften voor haar meegenomen. Die tijdschriften had ik deels van een andere vriendin gekregen en deels zelf gekocht. Nu kan zij ze ook nog een keer lezen. Fijn, om iets te geven. Toen ik ze op tafel legde, lag daar ook al een stapel andere tijdschriften voor mij klaar, die zij weer van haar moeder had gekregen. Daarnaast kreeg ik nog een zak maillots en leggings van haar dochters, voor mijn dochter. Bedankt! Naar mate de avond vorderde kwam ter sprake dat iemand nog een eethoek zocht. Laat een vriendin van mij nou net van de week vertellen dat ze van haar eethoek af wil! Na enig heen-en-weer gesms is geregeld dat de eethoek gratis van het ene naar het andere adres wordt verhuisd.
En zelfs toen waren we nog niet klaar. Ik klaagde tegen mijn vriendin dat mijn laptop nu definitief gecrasht was. En wat blijkt? Ik kreeg zomaar haar oude! Okee, het is niet de snelste en zeker niet de nieuwste, maar ik ben er superblij mee, anders had ik dit stukje nu helemaal niet kunnen tikken!

Kortom, ik kan het iedereen aanraden. Ga lekker consuminderen en geniet van het geven en ontvangen. Niet alleen goed voor jezelf en je portemonnee, je bent meteen ook heel milieubewust bezig. En mocht je nog je bedenkingen hebben bij tweedehands, bedenk dan dat er maar weinigen zijn die niet in een tweedehands auto rijden, of in een tweedehands (derdehands, vierdehands..) huis wonen!