Donderdag ben ik voor het eerst naar een lezing van Marieke Henselman geweest in de bilbiotheek. Marieke is een vrouw die heel veel weet over besparen en daar sinds een aantal jaren ook hele leuke boeken over schrijft, waarvan ik er een aantal in mijn bezit heb. Ik lees en herlees de boeken regelmatig. Ook leen ik ze regelmatig uit en hoor van anderen ook alleen positieve reacties. Een van de thema's die Marieke in haar lezing behandelde was het geven en ontvangen van spullen. Haar uitgangspunt is dat er een soort kringloop van spullen zou moeten zijn, waarbij jij steeds je gebruikte spullen doorgeeft en van anderen ontvangt.
Toevallig (of misschien niet zo toevallig, want ik noem mezelf ook een consuminderaar) geef ik ook altijd graag gebruikte spullen door. Zo wordt mijn zus regelmatig verrast met zakkenvol kleding en speelgoed voor haar zoontje. Soms geeft ze me er wat geld voor, soms niet. Dat ligt maar net aan het moment. Op dit moment staan er op zolder voor haar weer twee zakken klaar. Kreeg ik net een mailtje van een goede vriendin. Ze heeft haar boekenkasten opgeruimd en vroeg zich af of ik nog wat kinderboeken kan gebruiken. Natuurlijk kan ik dat! En zo is de kringloop waar Marieke over sprak, weer rond.
Gisteravond keek ik naar "de Avond van het Onderwijs". Een thema wat mij natuurlijk extra interesseert. Het ging onder andere over de houding van kinderen. Vroeger werd kinderen geleerd om in mogelijkheden te denken. Je kijkt eerst wat je mag, dan wat je kan en tot slot wat je wilt. De huidige generaties denken vaak andersom. Eerst kijken ze naar wat ze willen. Dat is het allerbelangrijkste. Daarna komt aan bod wat ze kunnen en eventueel tot slot nog of het wel mag. Zonde, want op deze manier worden kinderen, maar ook volwassenen, vaak teleurgesteld. Ik wil dit en dat, maar ik kan het helemaal niet (doen of betalen), of het mag niet.
Daar komt bij dat je in de tweede volgorde veel meer keuzes zelf moet maken. Als je in eerste instantie vrij lijkt om alles te kiezen wat je wilt, dan is het aanbod overweldigend. Je kunt beter eerst je keuzemogelijkheden laten beperken door wat je kunt en mag, zodat je daarna een overzichtelijker aanbod over hebt, waar je je keuze uit moet maken.
De meeste ouders die veel thuis zijn met de kinderen, zijn ook genoodzaakt te consuminderen. Er komt natuurlijk meestal minder binnen dan bij tweeverdieners. Maar je hebt ook meer tijd over om te kijken naar je mogelijkheden. Wil je dus heel graag iets groots aanschaffen, kijk dan niet eerst uitgebreid naar wat je precies wilt. Kijk eerst of het mag; bijvoorbeeld of het 'mag' van jezelf. Heb je dit product echt nodig? Dan of het kan (financieel, qua tijd en ruimte) en tot slot kun je een keuze maken wat je precies wilt. Misschien is er iemand in je omgeving die mee wil doen aan jouw kringloop en die het je voordelig van de hand wil doen?
In ieder geval is het belangrijk om er de tijd voor te nemen en niet overhaast een knoop door te hakken.
Eerst kijken wat mag, dan wat kan en dan verder invullen wat je wilt.
Misschien is dat wel de belangrijkste tip bij het consuminderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Gezellig dat je meeleest! Laat je ook een berichtje achter?