Ik sta midden in de kamer en kijk in het rond. Kleine stapjes (ongeveer maat 23) van zand van de tuindeur naar de bank. Een laagje zand op de nieuwe bank-hoes. Dan weer hetzelfde spoor van de bank naar de tafel. Een lege drinkbeker. Nog meer kleine stapjes, steeds vager, weer naar de deur. In de tuin zie ik twee zandtaartjes. O, nee, wacht! Het zijn mijn kinderen. Even uitkloppen om te kijken welke het jongetje is en welke het meisje.
Ik houd van de lente :)
|
Zand |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Gezellig dat je meeleest! Laat je ook een berichtje achter?