dinsdag 26 april 2011

Over hagelslag en mobiele telefoons

Ik doe mijn best om mijn kinderen bewust op te voeden. Ik probeer ze iets mee te geven over de natuur, over milieu, over hoe we omgaan met elkaar en elkaars eigendommen. Ik wil ze vertellen waar hun eten vandaan komt en dat ze respect moeten hebben voor alles wat leeft. Kortom, ook ik probeer een goede moeder te zijn en ik weet dat ik niet de enige ben.. Helaas werkt de wereld niet altijd helemaal mee en zijn verleidingen moeilijk te weerstaan.
Tygo knutselt eierdopjes
Eerste Paasdag waren we met de kinderen naar een mooi nostalgisch dorp. We maakten een rondrit in de paardentram (Mama, ik hoor een waterval! Nee liefje, dat is het paard..) en scharrelden over de markt. We kochten biologisch-vegetarisch gestremde kaas bij het plaatselijke kaaswinkeltje. We keken naar de bijen van de imker op de markt. Vol verwondering bestudeerde Sofie de bijen en vroeg na mijn uitleg over bloemetjes, bijtjes en honing; maken ze ook hagelslag? Weer wat geleerd.

Tweede Paasdag gingen we veel minder verantwoord op pad. Naar de paaskermis hier in de stad. En natuurlijk mochten ze een suikerspin, gemaakt van niets meer dan suiker en e-nummers. En ik moet altijd even iets wegslikken (nee geen suikerspin), maar natuurlijk mogen ze ook een plastic prul winnen. Dus ik zei dat tegen mijn vriend. Dus hoorde Sofie dat (hoe kan het toch zijn dat zelfs op een kermis, waar het gemiddelde geluidsniveau om te huilen is, ze toch altijd iets opvangen wat je eigenlijk niet wilde?). En dus huilde Sofie na het touwtje trekken. Maar liefje, je mag nu iets uitzoeken van die meneer. Je hebt gewonnen! Zo'n mooie namaak barbiepop, of een schele knuffel. Wat wil je dan? De man boog zich voorover en zei: Zeg het maar dame? En Sofie riep boven het kermislawaai met haar heldere stemmetje; ik wou zo graag iets plastics! Dat mag van mama!
Sofie kleurt eieren
 De man dook onder de toonbank. En kwam terug met de nachtmerrie van elke verantwoorde opvoeder. Het roze plasticken mobieltje. Het sluit slecht, er staan plaatjes op van namaak-Barbies, als je er op drukt gaat er niet alleen een lampje branden, maar ook nog een vals kermismuziekje jengelen. Er zitten vier verwisselbare frontjes bij. En.. het is bovenal.. roze en plastic. Mijn dochter was op slag verliefd. Godzijdank zit ze niet meer in de fase dat ze alles in haar mond doet (Zou het giftig zijn? Zo ziet het er wel uit! Hij is nog rozer dan de suikerspin..).
Zo zie je maar weer. Als het kind gelukkig is, is deze moeder bereid heel veel principes te laten varen! Al sinds vanochtend 8 uur klinkt er een jengelend kermismobieltje door de kamer, heeft mijn dochter een uitstraling van totaal geluk en vraag ik me af.. wanneer zouden de batterijen op gaan?

2 opmerkingen:

  1. Haha, het meeste van dat prul is binnen een dag kapot! Alleen had dochterlief ooit ook eens zo'n mooi, roze kermismobieltje en dat ding weigerde kapot te gaan!

    Op een gegeven moment toch maar weggegooid in de otto :-) Alleen elke keer als we iets bij in diezelfde otto gooiden hoorden we weer het bekende kermismuziekje :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hihi. Dat is wel heel herkenbaar :). Geen enkele ouder ontsnapt eraan.

    BeantwoordenVerwijderen

Gezellig dat je meeleest! Laat je ook een berichtje achter?