Vluchtgedrag

Ken je dat gevoel?  Het gevoel dat je vanalles moet, maar gewoon echt geen zin hebt? En dat je dan eerst maar even iets anders gaat doen, wat plotseling ook heel belangrijk lijkt? Vluchtgedrag. Ik heb het van mijn moeder geerfd, dus ergens is het nog niet eens mijn eigen schuld. Mijn moeder ging naar de Ikea als ze gepland had de ramen te lappen. Mijn moeder ging naar een rommelmarkt, als ze gepland had de schuur op te ruimen. Mijn moeder hielp mij met mijn huiswerk, als ze eigenlijk zelf moest studeren. Ach ja, never a dull moment, zullen we maar zeggen.

Vandaag wachten er op mij zes stevige wetenschappelijke artikelen. Ik heb de hele ochtend gebruikt voor het doorspitten van twee van de zes. Dat gaat dus nog niet zo soepel. dat komt omdat ik Sofie even moest helpen met een puzzel, toen Richard even geen tijd voor haar had. Omdat ik nog even een roze was wilde draaien, zodat ze straks genoeg schone feestkleren heeft voor Tygo's verjaardag. Omdat ik een boterham moest smeren, wat drinken pakken en natuurlijk af en toe naar de wc. En dan onderweg even lekker knuffelen met man en kinderen. Natuurlijk moest ik ook de kat zijn medicijnen geven, mijn mail checken, een leuk mailtje van een vriendin beantwoorden en de post lezen. En nu heb ik eigenlijk alles gedaan wat ik maar kon doen om die artikelen nog even voor me uit te schuiven. Nu moet ik echt aan het werk. Gelukkig had ik vandaag nog geen blog geschreven.