Nu het nieuwe schooljaar weer begonnen is, zie ik weer veel nieuwe gezichten om mij heen in de collegezaal. Af en toe hebben we ook les in kleine groepjes. Zoals afgelopen week bij de instructie voor het schrijven van een referaat. Met ongeveer 20 mannen en vrouwen zaten we in een klaslokaaltje en het leek onze docente leuk om even een voorstelrondje te doen. 'Zeg even wie je bent en wat je verder allemaal doet naast deze opleiding.'
Gelukkig was ik als een van de laatsten aan de beurt en kon ik even rustig nadenken. Sommigen hielden het kort: 'Ik ben Anna*, heb vier kinderen, werk overdag drie dagen voor de klas en in de avonduren volg ik deze opleiding. Ik hoop het in een jaar af te ronden.'
Oh, respect. Vier kinderen. Twintig uur werken. Veertig uur studeren.
Anderen lepelden hun halve cv op: 'Hoi ik ben Peter*, ik heb tien jaar geleden mijn PABO afgerond, daarna ben ik fulltime gaan werken als docent. Maar daar haalde ik niet genoeg voldoening uit. Daarom volgde ik cursus 1, 2 en 3. Daarnaast deed ik vrijwilligerswerk voor instelling 4, 5 en 6. En nu doe ik deze opleiding en ik rond hem ook in een jaar af.'
Fulltime werken, vrijwilligerswerk en veertig uur per week studeren?!
Wat moet ik nu gaan vertellen? 'Hoi, ik ben Pauline. [Denk stem Jambers] Overdag ben ik thuisblijfmoeder, maar 's avonds verander ik in een enthousiaste studente. Ik doe deze opleiding in 2 jaar, want ik vind 20 uur studeren wel genoeg.'
Of zal ik ook mijn cv op gaan lepelen, om het wat interessanter te maken? 'Hoi, ik ben Pauline. Na de Pabo deed ik invalwerk, vrijwilligerswerk, kreeg twee kinderen en was mantelzorger. Nu doe ik deze opleiding in de hoop dat ik straks ook een echte leuke baan kan vinden?'
Misschien iets te eerlijk.
Uiteindelijk werd het: 'Hoi, ik ben Pauline. Overdag ben ik thuis bij mijn twee jonge kinderen. 'S avonds en in het weekend studeer ik voor deze opleiding. Dat vind ik erg leuk om te doen, maar soms ook best pittig om te combineren met mijn gezinsleven.'
*Deze namen waren in werkelijkheid heel anders. Maar aangezien ik heel slecht ben in het herinneren van namen van mensen die ik waarschijnlijk toch nooit meer spreek, was ik genoodzaakt nieuwe te verzinnen. Ik ben benieuwd of zij straks nog weten wie ik ben.
ik ben ook niet zo sterk in namen, gezichten wel.
BeantwoordenVerwijderenWeer veel succes in je nieuwe studeer jaar!!!
hihi... uhm maar is thuis met kinderen ook niet gewoon een full time baan???
BeantwoordenVerwijderenIk hoor de Jambers-stem er meteen bij! ;)
BeantwoordenVerwijderenIk denk altijd maar zo: je kunt je tijd maar aan één ding tegelijkertijd besteden. Een ander werkt misschien twintig uur, maar die twintig uur worden op dat moment dus niet aan de kinderen besteed, ondanks dat het er misschien vier zijn. En dat is niet meer (of minder) waard dan hoe jij je tijd indeelt! Jij kent jouw grenzen en behoeften zelf het beste.
(En dat moet ik ook vaak genoeg tegen mijzelf zeggen. ;))
Inderdaad, wat Mama Maai zegt!
BeantwoordenVerwijderenIk vind het heel knap hoor! Ik heb gestudeerd naast een fulltime baan en ik heb het niet vol kunnen houden. Ik heb het zo vaak geprobeerd dat ik inmiddels anderhalf HBO diploma heb met alle studiepunten bij elkaar maar nog steeds geen echt diploma.
Bij mij zat ook een moeder van drie kinderen maar die had de kinderen standaard een hele dag bij haar moeder en dus al een dag vrij om aan de studie te wijden. Verder had ik het idee dat de kinderen wel heeel vaak bij oma waren en nauwlijks bij hun eigen ouders. Ik heb door die ervaring wat minder respect voor van die zogenaamde supermoeders. Je kunt wel mooi carriere maken en geld verdienen maar als je kinderen ondertussen het aan de nodige opvoeding en aandacht ontbreekt...
Er zullen vast moeders zijn die super goed doen en wel kunnen, werken, zelf hun kinderen opvoeden en studeren als de kinderen in bed liggen maar ik denk dat ze niet heel dik gezaaid zijn.
Ik vond het superknap dat je studeert hoor. Ik moet er echt niet meer aan denken. Je kunt trots op jezelf zijn!
BeantwoordenVerwijderen