Of je nou een tijdschrift openslaat, een forum bezoekt of een avondje voor de buis hangt; het dertigersdilemma is een regelmatig terugkerend (en uitgekauwd) onderwerp. Het dertigersdilemma of de dertigersdip komt er eigenlijk op neer dat mensen van rond de dertig ineens geconfronteerd gaan worden met keuzes en nieuwe ervaringen. Ben ik nog wel blij met de baan, die ik de afgelopen jaren had? En met de partner die ik al jaren heb? Wordt het niet eens tijd om te gaan samenwonen of trouwen? Willen we proberen om kinderen te krijgen en zo ja, wanneer dan? Wil ik eerst kinderen, of toch eerst een carriere?
Aan mij is het dertigersdilemma niet echt besteed. De afgelopen tien jaar heb ik vooral heel veel gestudeerd (cursussen, HBO, cursussen, WO; waar ik nog mee bezig ben) en vrijwilligerswerk gedaan. Op mijn vierentwintigste kwam ons eerste kindje, op mijn zesentwintigste de tweede. Vier maanden geleden zijn we getrouwd. En ik heb mijn eigen moeder verloren, waardoor alles anders werd en ik hard ben gaan werken aan wie ik ben en wat ik wil.
Dus hier geen twijfels over wel of geen kinderen (voelt heel compleet zo), sleur in de relatie (pas getrouwd), baan een goede keuze is (geen baan, net begonnen aan leuke studie.)
Maar morgen wordt ik dertig. Der-tig. Mijn kinderen vinden dat heeeeel oud ("Bijna net zo oud als oma", denkt Tygo). Mijn vader voelt zich ook wel oud, nu hij een dochter heeft van bijna dertig. En zelf dus bijna zestig wordt.
Hoe dan ook.. Dertig. Tijd voor zelfreflectie.
Ik denk dat ik maar eens ga beginnen aan een carriere de komende tien jaar.
fijn dat je zo goed in je vel zit!
BeantwoordenVerwijderenik heb er helaas wel last van gehad. was zwanger van de 3e toen ik 30 werd (oh jee kan ik dit allemaal wel, en waar blijft mijn eigen ikje met 3 kids, heb ik nog wel tijd voor mezelf enz enz en kreeg er gratis extra hormonen bij..)
Gelukkig ben ik weer aardig op de rit.. Maar ik kan je verzekeren dat het echt heel vervelend is. De onrust die door je lijf gaat, kan je aardig gek maken.
Ik zou zeggen, houden zo en geniet van je leventje!
groetjes
Komt goed, ik heb het dertiger-zijn al zes jaar overleefd, en het valt heus reuze mee. Gefeliciteerd morgen!
BeantwoordenVerwijderenGoed dat jij geen last hebt van het dertigersdilemma! En gefeliciteerd!
BeantwoordenVerwijderenAch, die blaadjes...die schrijven maar wat om de pagina's weer gevuld te krijgen zodat de advertenties er weer tussen kunnen. Niemand is hetzelfde, gelukkig. Wij hadden wel allebei bij 30 wel het "is dit alles-gevoel". Wat doe ik nu, wat heb ik nu bereikt, wat wil ik nog, dat soort dingen. Maar niet te zwaar hoor, al hebben we het mijn man wel zwaarder gemaakt (gniffel, ik en zijn collega's).
BeantwoordenVerwijderenHaha, hier was ook geen sprake van een dertigersdilemma. Althans, geen dilemma want ik wist precies wie ik was en wat ik wilde (trouwen, kinderen, huis... allemaal gelukt inmiddels).
BeantwoordenVerwijderenHet is natuurlijk niet zo dat ik dilemma-loos door het leven glijd. Maar net nu ik dertig ben geworden, heb ik er juist helemaal geen last van. Misschien had ik wel een twintigersdilemma :D
BeantwoordenVerwijderenTja, toe ik dertig werd had ik net een maand mijn eerste kind. Was mijn vader net anderhalvemaand overleden. Was ik gelukkig met mijn kind en heel ongelukkig zonder vader.
BeantwoordenVerwijdereneen heel ander dilemma "wat voel ik ??.Als ik er nu aan terug denk 20 jaar later kan ik me nog zo verdrietig voelen. Nu denk ik fijn in het heden, ben ik zoals ik ben. het leven loopt ,zo ,als het loopt.hoewel ik soms wel twijfel of ik goede keuze's heb gemaakt. maar dat zal de midlive crisis wel weer wezen......
Ik ben zelf 27 heb 2 kids en ben 20 weken inverwachting van de 3e. Een relatie van 11 jaar met mijn vriend waar ik zielsveel van hou en de nodige dingen mee meegemaakt heb. Ik vraag me ook wel eens af waar ik sta en wat ik naast moeder zijn eigenlijk ben.....maar nu slaat t dertigersdilemma toe bij mijn partner en ik weet me geen raad!!!
BeantwoordenVerwijderen