Vandaag heb ik met de kinderen bootjes geknutseld. En daarna hebben we ze officieel te water gelaten. En ook mama heeft veel geleerd:
Les 1: Biologische klei lost op in water en is dus niet ideaal om je mast in te prikken.
Les 2: Vilt zinkt zodra het nat wordt. Als een baksteen.
Les 3: Zoek eerst een lange (hele lange..) stok. Die kun je bij de hand houden om bootjes/ zeiltjes/ touwtjes en desnoods kindjes uit het water te hengelen. Houd hierbij je handtas en camera goed vast.
We hebben het enorm naar ons zin gehad vandaag :)
 |
| Bootjes van plastic bakjes, klei, wol en vilt. |
 |
| Tygo test eerst in de kleine plas |
 |
| En Sofie dus ook :) |
 |
| "Kom maar bootje, op het land ben je veilig." |
 |
| "De klei smelt! De mast valt om!" |
 |
| De bootjes kunnen onder de brug doorvaren. |
 |
| Er blijft steeds minder van over, maar dat mag de pret niet drukken. |
 |
| "Ik zie hem!" |
Ah heerlijk, water en kinderen of is het andersom
BeantwoordenVerwijderenPrachtige plaatjes en je brengt me meteen op een een mooi idee, dit gaan wij zeker ook eens doen!
BeantwoordenVerwijderenHi,
BeantwoordenVerwijderenWat een gezellig uitziende blog! Ik heb een vraagje voor je, of eigenlijk een verzoek. Voor een verhaal in magazine Vrouw probeer ik drie verschillende moeders bij elkaar te krijgen voor een rondetafelgesprek: een echte carrieremoeder, een oudere moeder waarvan de kinderen het huis uit zijn en een jongere moeder die er bewust voor kiest niet buitenshuis te werken. Het gesprek moet 26 juli plaats vinden in de Hermitage in Amsterdam (de carrieremoeder is er directeur). Zou jij ook mee willen doen. Mocht dat lastig zijn met de kinderen. Ik kan eventueel mijn dochter van 16 meenemen die dol is op kinderen (een ervaren oppas) om ze bezig te houden :-)
Ik hoop iets van je te horen,
Marjolein Hurkmans (mhurkmans@telegraaf.nl)
Mocht je er niks voor voelen, laat het dan ook even weten. Dan zoek ik verder.