vrijdag 31 augustus 2012

Dag Noordzee, tot volgend jaar!

Gisteren zijn we terug gekomen van een midweekje Bergen aan Zee. Nog even, zo vlak voordat de scholen weer beginnen, er tussenuit. De eerste dag op geleende fietsen de duinen in, naar het strand, naar het zeeaquarium. De tweede dag naar Schoorl, waar we het blote voetenpad hebben gelopen en de hoogste duin van Nederland mochten beklimmen. De derde dag was een dagje Alkmaar. Alvast wat nieuwe kleding voor de kinderen gekocht en ons laatste vakantiegeld stukgeslagen op de kermis.
En de vierde dag, de dag van vertrek, nog even de Noordzee uitgezwaaid en tegen de storm ingerend.

En nu is de vakantie bijna voorbij. Heb genoten van Zandvoort en Bergen. We hebben geklust op zolder. We hebben leuke uitstapjes gemaakt, onze verjaardagen gevierd en lekker gebarbecued.
En af een toe heb ik wat opgevangen van een 'Politiek debat'. Alhoewel, het leek soms meer op ordinaire ruzie. Ruzie, op zo'n manier dat ze nog wat zouden kunnen opsteken van onze kinderen: "Jij spreekt niet de waarheid. Nee jij liegt! Ja, maar jij draait!" En.. "Ik geef het toe, gisteren heb ik gelogen. Maar, vandaag kun je me weer vertrouwen en dat is het goede nieuws."

Hoe dan ook, vandaag gaan wij nog even een dagje naar een pretpark. Nog een dagje lekker lui vermaak. En vanaf morgen is alles weer gewoon-gewoon. Dan ga ik mijn studieboeken maar weer eens afstoffen.

zondag 26 augustus 2012

Premiersdebat aardige warming up

Waar duizenden Nederlanders zich verheugden op de sportzomer met voetbal, fietsen en de Olympische spelen, verheug ik me alweer een paar maanden op de verkiezingen. Uren kan ik kijken naar debatteen, interviews en zo nu en dan een spotje in de zendtijd voor politieke partijen. Had mijn moeder nog geleefd, dan zou ze nu zeggen: 'Ach ja, het bloed kruipt, waar het niet gaan kan.'

En dus nestelden manlief en ik ons, ondanks de verjaardagsfeesttroep, de verbouwing en het feit dat we morgen weer op vakantie gaan, op de bank voor RTL4: het premiersdebat. Samen onderuit gezakt op de bank, met een paar hapjes die over waren van het feestje van gisteravond binnen handbereik.
En, net zoals de meeste sportliefhebbers, staan in mijn geval de beste stuurlui aan wal. Waar Richard geinteresseerd luistert naar de inhoud, heb ik vooral kritiek. Veel kritiek.

Het begon al in de eerste minuut. Waar zijn de sterke vrouwen van ons land? Waarom is nu, voor de verkiezingen, al bijna zeker dat we weer een man krijgen als premier? Daar staan ze dan, alle vier op een rijtje. Vier mannen, glad geschoren, in een grijs pak met een wit overhemd en een blauwe stropdas. Dat was duidelijk de dresscode van vanavond. En de mediatrainers hadden duidelijk nog meer instructies gegeven. Benen iets uit elkaar, kin omhoog, af en toe vriendelijk de camera inkijken en de handen ontspannen gevouwen voor de buik.

En daar gingen ze dan, onze mogelijke toekomstige premiers. Het zwakste vond ik, met stip, Geert Wilders. De PVV heeft extreme standpunten wat betreft migratie, onderlinge tolerantie, geloofsvrijheid, onderwijsvrijheid en roept op tot polarisatie. Dat kwam vanavond helemaal niet uit de verf. Het enige wat Wilders bleef herhalen is dat hij uit Europa wil. Terug naar de gulden en geen cent meer naar Griekenland. Ja, dat wisten we al, dus ook dit keer geen nieuws uit zijn mond.
Helaas kwam Roemer ook niet zo sterk voor de dag als hij normaal doet. Toen hem gevraagd werd wat de kernpunten zijn van zijn bezuinigingsvisie, kwam hij niet verder (tot twee keer toe) dan het geeikte: we bezuinigen op bureaucratie, op de overheid en op defentie. Natuurlijk wil je dat, kom op, daar ben je socialist voor. Maar de condrete cijfers en feiten bleven helaas onder de tafel.
En daarmee speelde hij de bal recht voor de voeten van de PvdA. Diederik Samson scoorde makkelijk het ene punt na het andere.
Rutte probeerde het wel, maar wees vooral naar anderen. De PvdA stelt de bezuinigingen al jaren uit, de SP is altijd overal tegen geweest en Wilders liegt. Maar wat de VVD nou echt wil, kwam er niet uit. Altijd makkelijk om met je vingertje naar een ander te wijzen.

Ik vond het een leuk debat om naar te kijken, maar ook niet meer dan dat. Ik hoop dan ook dat Roemer bij het volgende debat iets meer de diepte in durft te gaan met cijfers en feiten en niet, goed bedoeld, het Jip en Janneke niveau aan blijft houden. Hij kan zoveel beter. Voor het nodige vuurwerk en voor de duidelijkheid zou het fijn zijn wanneer Wilders zichzelf weer met wat extremiteiten buiten spel zou zetten. Rutte moet een beetje af van dat 'Ik de minister president, vind dat..', die arrogante houding brengt hem vast niet ver. En Samson mag iets minder de brave huisvader uithangen. Niet steeds, wanneer VVD en SP elkaar in de haren vliegen, gaan bemiddelen.
Het zou ook fijn zijn als de partijen die dichter bij elkaar liggen (SP/ Groenlinks, PvdA/ CDA en CDA/ VVD) met elkaar in debat gaan. Want dat deze vier heren veel in standpunt met elkaar verschillen, dat wisten we eigenlijk natuurlijk al. Goed, het was een aardige warming up. Maar de echte wedstrijden moeten nog beginnen.

Zo, ik ga nu op naar de derde helft. Doe mij nog maar een wijntje. En dan morgen weer over tot de orde van de dag.

De laatste week

De afgelopen week hebben we ondanks de warmte, flink doorgepakt. De eerste stappen van het verbouwen van de zolder zijn klaar (uitmesten, opruimen, opruimen, isoleren, kastframes bouwen), maar de komende weken hoeven we ons gelukkig ook niet te vervelen ;) Er komen nog een tussenwandje, een laminaatvloer, wat schilder- en behangwerk en natuurlijk het leukste; opnieuw inrichten.
Tussendoor hebben we ook leuke dingetjes gedaan met de kinderen, zoals eten bij een pannenkoekenrestaurant, een middagje naar Ikea om alvast leuke accesoires voor de nieuwe slaapkamers te verzamelen en een ochtend naar een overdekte speeltuin. De week is omgevlogen!

Om te zorgen dat onze laatste week van de vakantie niet omvliegt met verbouwen en klussen, heb ik nog even een midweekje weg geboekt. Nog eventjes met z'n viertjes terug naar de Noordzee, nog een paar dagen kliederen met zand, water en barbecues. Nog even genieten van mijn man, die ik de afgelopen weken zo weinig voor mij alleen gehad heb. Het laatste weekend gaan we nog een dagje naar een pretpark. En dan, dan moeten we echt afscheid nemen van deze heerlijke zes weken zomervakantie.
Ik kijk nu alvast uit naar de vakantie van 2013 :)

vrijdag 17 augustus 2012

Welkom thuis!

Tassen, bergen was, een lauwe koelbox en tandenborstels zoeken.. we zijn weer terug van een week vakantie!
Een week lang elke dag naar een strand. Een prachtig, zonovergoten, schoon strand. Om de tweehonderd meter kraampjes met verse watermeloen, ijsjes en flesjes koud water. Een blauwe hemel en een dag toch nog genoeg wind om te vliegeren. Om de dag uit eten en de andere dagen de barbecue aan. Elke ochtend de kinderen insmeren met factor vijftig en op zoek naar de zonnehoedjes. Winkelen op een plaatselijke markt, met de kinderen in een gehuurde bolderkar. Tijdschriften lezen, extra veel voorlezen en drie keer naar het gratis zwembad..

Nee, we waren niet in Spanje of Griekenland, maar het voelde wel zo, dit jaar in Zandvoort aan Zee. Ik ben zelfs een beetje bruin geworden!

Morgen tassen verder uitpakken, konijnenhokken en kattenbakken verschonen, speelgoed weer door het huis laten verspreiden door de kinderen, weer factor vijftig bij de hand. Gelukkig heeft vriendin goed voor onze dieren gezorgd toen we weg waren. Ze heeft zelfs de vaas met kunstbloemen water gegeven! En tussendoor morgen even naar de supermarkt voor een taartje. Want manlief wordt morgen 31 en dat kunnen we, ondanks de heerlijke vakantie en bijbehorende rommel, natuurlijk niet ongemerkt voorbij laten gaan!

vrijdag 3 augustus 2012

Is er soms een pedagoog in de zaal?

Ze loopt met de kinderwagen voor ons huis langs. Ze kan niet ouder zijn dan een jaar of 19, 20. Ze is op weg naar de vader van het kindje. Hij woont in een van die jaren-80 hatwoningen bij ons om de hoek. Dan komt er ineens een scooter van de andere kant. Een knul van een jaar of 17. Hij is gelukkig net vertrokken en rijdt nog niet zo hard als hij normaal doet. Maar hij neemt wel de binnenbocht en schept de kinderwagen, de baby valt eruit.

Onze buurvrouw ziet het allemaal gebeuren en rent naar buiten, terwijl ze de politie belt. Twee minuten later kom ik de hoek om, mijn fiets beladen met twee kinderen en een zwemlestas. De buurvrouw haalt mij erbij, want.. Pauline, die heeft verstand van kinderen, aldus de buurvrouw.

Ik breng eerst mijn eigen kinderen naar binnen. Dan kom ik weer buiten en zie een jonge moeder, trillend van de zenuwen. Met in haar armen een prachtig zoontje die, zo op het eerste gezicht, niets lijkt te mankeren. De buurvrouw gebaart dat ze de politie al gebeld heeft. Het lijkt allemaal met een sisser af te lopen. Dan begint de jongen van de scooter druk te bellen. En daarna maakt hij ons op niet al te vriendelijke toon duidelijk, dat de politie niet gebeld mag worden. Hij is zichtbaar in paniek. Zijn vriendin belt hem en we horen dat ze hem de huid volscheldt. De moeder lijkt onder de indruk van de scooterjongen. Misschien moeten we het hier maar bij laten? Ik zie wat angst in haar ogen.

Dan besluit ik een sprong in het diepe te wagen. Ik kijk naar de baby, neem hem even van de moeder over en kijk nogmaals. Dan zeg ik; Luister eens, ik ben pedagoog. Ik heb verstand van kinderen. Je moet echt met dit kindje naar het ziekenhuis om hem te laten controleren. Hij ziet er goed uit, reageert alert. Maar hij kan wel een hersenschudding hebben. De arts zal je dan adviseren om hem regelmatig wakker te maken. Laten we even de politie bellen, zodat zij kunnen inschatten wat we het beste kunnen doen. Het belangrijkste is nu natuurlijk dat alles goed is met de baby.

Even is het stil. De scooterjongen kijkt mij aan. Zie ik daar nou respect over zijn gezicht glijden? 'Bel de politie maar', zegt hij. Die arriveren twee minuten daarna. De scooter blijkt onverzekerd, de scooterjongen rijbewijsloos. Maar dat is niet onze grootste zorg. De moeder gaat met haar schoonmoeder en het kindje naar de eerste hulppost.

De volgende dag horen we dat het kindje het goed maakt. Hij heeft geen letsel, al moest de moeder hem die nacht voor de zekerheid wel een paar keer wekken. En de scooterjongen is verplicht om voor haar een nieuwe kinderwagen te kopen. Haar enige vervoermiddel, bleek namelijk uit balans te zijn geraakt en was dus niet langer veilig voor de baby. Daarnaast moet hij voorkomen voor meerdere keren onverzekerd rondrijden zonder rijbewijs.

En zo liep het toch nog allemaal met een sisser af.